audiotourteken
Thomas Hirschhorn, Outgrowth-Family, 2007
Mixed media
Courtesy Falckenberg Collectie, Hamburg

Dit werk van Thomas Hirschhorn is een allegorie van de beschaving in het eerste decennium van de 21e eeuw. Het is duidelijk dat die ziek is en gemanipuleerd door allerlei krachten, bijvoorbeeld de cultuur van massaconsumptie en de media. Stereotypering en spektakelzucht gaan hand in hand. Dat levert geen vrolijk beeld op, hoewel het in al zijn pathetiek ook weer hilarisch is. De structuur van het beeld refereert aan de klassieke beeldengroep op een sokkel, maar ook aan een draaimolen op de kermis.


Julika Rudelius, Forever, 2006
Video, 16:47 min
Courtesy van de kunstenaar / Nederlands Instituut voor Mediakunst, Amsterdam

Julika Rudelius onderzoekt menselijk gedrag op een wijze waarin werkelijkheid en fictie in elkaar over lopen. De gebeurtenissen en personen zijn herkenbaar en toch lijken de scènes, door de steriele omgeving van de hoofdpersonen, iets kunstmatigs te bevatten. Voor Forever selecteerde Rudelius vijf Amerikaanse vrouwen op leeftijd en schoonheid. Ze poseren bij hun privé zwembaden, vertellen over schoonheid, hoe ze deze bewaken en wat de relatie is met een geprivilegieerd leven. Ondertussen maken ze voortdurend polaroid opnames van zichzelf.




Projectstage: Beurs van Berlage Verena Grothe
Niet Normaal

Rondleiding naar Ted Barett

Scène 1.) Thomas Hirschhorn

Personen: rondleidster, 2 meisjes, een lerares, een zorgverlener, een bejaarde, een huisvrouw en een administratief medewerker

De group staat voor het werk Headlines van “Thomas Hirschhorn”. Het werk bestaat uit een rond sokkel waarop een familie van kleedpoppen staat. Aan de figuuen zijn grote gezwellen, gemaakt van plakband, neergezet. Tussen de figuren zijn foto’s van vreemde aandoeningen en gezwellen en krantenkoppen met uit elkaar lopende botschappen geplaatst.
De rondleidster vraagt aan de groep om even rustig om het werk heen te lopen en alles goed te bekijken. De meisjes beginnen te giechelen. Zij lijken geshockeerd door de plaatjes.

De rondleidster vraagt aan de groep om weer samen te komen.

Rondleidster: Ik wil even niets over dit werk vertellen maar liever eerst aan jullie vragen wat jullie überhaupt zien?

Meisjes giechelen

Rondleidster: Wat zien jullie wat er zo grappig is?

Meisje 1: Nou, al deze rare mensen met die aandoeningen?

Meisje 2: Dat ziet er erg uit, zijn die echt?

Rondleidster: Die foto’s zijn inderdaad echt.
Rondleidster tegen de rest van de groep.
Rondleidster: Hoe was jullie reactie op deze foto’s?

Zorgverlener: Nou, ik had dat überhaupt niet. Ik werk al jaren in de zorg, daar kom je vaak
zo iets tegen.

Huisvrouw: Maar ik denk toch , deze plaatjes zijn uit een ander land. Zo iets woord in
Nederland toch anders behandeld. Zo iets zie je toch niet zo maar op straat.
Dat is toch een beetje extreem.

Rondleidster: Ik vind het wel interessant dat jullie eerst heel erg goed de foto’s
hebben bekeken. Ik moet zeggen dat ik, toen ik het werk voor het eerst heb gezien , ook precies zo heb gedaan.
Maar wat valt er dan nog meer te zien?


Bejaarde: Het lijkt op een soort carnival attractie. Soort freak show.

Rondleidster: Ja? Hoe kom je daarbij?

Bejaarde: Nou , da heb je zo`n groep figuren met deze vreemde gezwellen overall. En die
staan op een soort podium, dat vind ik toch een beetje vreemd.

Lerares: Ja en dan kan je ook nog omheen lopen. En je kijkt toch ook een beetje
voyeuristisch naar al die rare aandoeningen. Het is toch een soort attractie.
Ik heb in iedere geval niet het gevoel dat ik hier niet naar mag kijken of dat ik het
heel erg moet vinden.

Rondleidster: Horen al die dingen voor jullie bij elkaar? De krantenkoppen, de foto’s, de
passpoppen?

Lerares: Nou het moet wel, anders zou de kunstenaar het niet bij elkaar hebben gebracht.

Zorgverlener: Misschien gebruikt hij de gezwellen als een soort symbool?

Rondleidster: Dat is interessant. Waar zou dat voor symbool kunnen staan?

Zorgverlener: Misschien voor soort ziektes.

Meisje 2: Of voor alles wat niet normaal is.

Rondleidster: En waar denk je aan bij dingen die niet normaal zijn?

Meisje 2: Nou, gewoon,...

Groep moet lachen, meisje woord een beetje verlegen.

Rondleidster: Ik vind het een interessant opmerking. Kan je iets bedenken wat niet normaal
is voor je. Rare gezwellen dus,...

Meisje 2: Net als die vrouwen in dat filmpje in het begin van de tentoonstelling. Die aan het zwembad staan, met al die schoonheids operaties,..dat vind ik niet normaal.

(In de video-installatie zie je 4 vrouwen. Elke staat aan haar eigen pool en verteld over haar idee van schoonheid: De vrouwen zijn duidelijk rijk, hun leeftijd is moeilijk in te schatten omdat zijn duidelijk aan hun uiterlijk hebben gewerkt).

Rondleidster: Waarom vind je die niet normaal? Terwijl zij zich volstrekt normaal vinden.

Bejaarde: Nou, die zijn zo met hun uiterlijk bezig. Kijk maar naar mij. Ik ben nu ook in de
70. Maar dat mag je ook zien. Daar heb ik geen probleem mee. Maar deze dames
proberen nog uit te zien als 25 terwijl zij ook al over de 60 zijn. Dat is toch
vreemd.
Rondleidster: En waarom is dat voor deze vrouwen zo belangrijk om zo jong uit te zien?

Lerares: Nou ze zeggen toch ook dat ze denken, dat je als je jong een mooie bent als vrouw
veel meer kansen heb in het leven. Je krijgt een beter baan en een rijke man,...

Meisje 1: En in al die bladeren zie je toch ook altijd mooie vrouwen ook oudere. Net als
Demi Moore, die net zo oud is als mijn moeder.

Rondleidster: Ik vind het interessant wat je zegt over tijdschriften, om even terug te komen
naar het werk van Thomas Hirschhorn. Want wij zien hier inderdaad ook krantenkoppen.

Meisje 2: Misschien is het ook zo iets, dat als je iets ziet of leest, dat je het dan ook wil. Dat het dan normaal woord. Zo dat die poppen hier misschien al die gezwellen hebben gezien en daroom ook een hebben.

Rondleidster: Dat vind ik wel een heel interessante opmerking.
Dat werk is van een zwiterzerse kunstenaar, Thomas Hirschhoorn. Thomas
Hirschhorn was eerst grafisch ontwerpster. Dus hij weet heel goed hoe
de media industrie werkt. Hij is met zijn werk ook altijd heel erg
maatschappelijk betrokken.
Bejaarde: Misschien staan de gezwellen dan voor nog iets anders symbool, voor die media of zo.

Rondleidster: Ja. En in hoe verre zie je de media als een soort gezwellen.

Bejaarde: Nou ja als een soort kanker misschien. Dat je overkomt en soort wildgroei. Net zo als met die vrouwen. Die horen en zien dat je mooie moet zijn en daarom zo geconcentreerd zijn ook mooie te zijn dat ze alles daarvoor doen. Zelf is het überhaupt niet meer in verhouding tot de realiteit. Het loopt dus helemaal uit de hand.



The End